بررسی تاثیر انواع الیاف در خواص رئولوژیکی بتن‌خودتراکم

یکی از مهم‌ترین مباحثی که در بتن خودتراکم اهمیت زیادی دارد خواص رئولوژی بتن خودتراکم است اگر چه خواص مکانیکی و دوام نیز حائز اهمیت می‌باشد. به همین منظور، در این پژوهش به بررسی تاثیر انواع الیاف بر خواص رئولوژیکی بتن خودتراکم با استفاده از دستگاه رئومتر و مقایسه آن با آزمایش‌های سنتی(جریان اسلامپ، حلقه J، قیف V، جعبه L، جعبه U) پرداخته شده است. استفاده از الیاف در بتن خودتراکم باید به مقداری باشد که خواص رئولوژی بتن خودتراکم را از محدوده‌ی استاندارد خارج نکند. این بررسی بر روی 10 طرح مخلوط انجام شده است، به این صورت که یک طرح شاهد و 9 طرح، جداگانه داری الیاف‌های پلی‌پروپیلن، فولادی و شیشه در سه درصد 0/1، 0/15 و 0/2 حجم کل بتن است. نتایج این بررسی نشان می‌دهد با افزایش حجم الیاف در بتن خودتراکم باعث افزایش تنش های تسلیم دینامیکی و استاتیکی، گرانروی خمیری و تغلیظ می‌شود و در نتیجه باعث کاهش خواص رئولوژیکی خواهد شد. در طرح‌های 0/2 درصد الیاف‌ پلی‌پروپیلن و شیشه حداقل حدود EFNARC در آزمایش‌های کارایی می‌باشد و استفاده بیشتر از این نوع الیاف‌، بتن را از حالت خودتراکمی خارج می‌کند.